ورود اهل بیت (ع) به شام
در مقتل الحسین علیه السلام عبدالرزاق مقرم چنین آمده است: خبر رسیدن اسرای اهل بیت (ع) به شهر دمشق، یزید احکامی را اجرا کرد از جمله آن احکام این بود: جارچیان در شهر جار زدند سرهای بریده و زنان و اطفال کسانی به شهر وارد میشوند که دشمنان ما بوده و قصد براندازی حکومت عازم عراق بودهاند، که خلیفه زمان ابن زیاد آنها را کشته است. هرکس خلیفه را دوست دارد امروز باید شادی کند.
شامیان نیز سنگ تمام گذاشتند و به خوبی دستور حاکم را انجام دادند. بر فراز بامهای خانهها بیرقهای رنگارنگ برافراشتند و در هر معبری بساط شراب پهن شد. همه مردم به یکدیگر تبریک میگفتند. مردم شهر لباسهای رنگارنگ پوشیدند و خود را آراستند.
آواز شادی آوازخوانان بلند بود و مردم گروه گروه، شادی کنان به سوی دروازه شهر کوفه رفتند و عدهای از شهر خارج شده بودند. در این روز بود که اهل بیت (ع) را که مصیبت زده و داغدار بودند، همراه با نیزه دارانی که رأس مطهر شهدا را حمل میکردند، به دمشق وارد کردند.
مردم با دیدن خاندان نبوت، دهان به ناسزا گشودند و اهل بیتی که برای نجات اسلام به اسارت گرفته شده بودند را خارجی نامیدند. طبق برخی روایات، اهل بیت (ع) را سه روز در دروازه شهر دمشق نگاه داشتند و سپس وارد شهر کردند.
مدتی که اسیران در شام اقامت داشتند رویدادهای مهم تاریخی به وقوع پیوست که از همه مهمتر میتوان به درگذشت دختر خردسال امام حسین (ع) در خرابه شام، مناظره حضرت زینب (س) و دیگر افراد خانواده سیدالشهدا (ع) با یزید و خطبه به یادماندنی امام سجاد (ع) در حضور یزید، درباریان و اهالی دمشق در مسجد اموی اشاره کرد.
این افشاگریها و مبارزههای پنهان و آشکار اهل بیت (ع) در حالت اسیری، یزید را نزد مسلمانان بیمقدار و بیاعتبار کرد و پس از مدتی، وضعیت شام را بر ضد یزید و به هواداری از امام حسین (ع) تغییر داد.
در شام، حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) در مقاطع مختلف، از جمله در دربار یزید و مسجد شام به افشاگری علیه یزید پرداختند و پیام خون شهیدان کربلا را به بهترین نحو به مردم رساندند، به طوری که مردم شام از واقعیت جنایات سپاه یزید در کربلا آگاه و نسبت به وی و مزدوران او خشمگین شدند.
این موضوع باعث شد که یزید به کلی صدور فرمان قتل امام حسین (ع) و یارانش را تکذیب کند و گناه آن را به گردن عبیداللَّه بنزیاد والی کوفه، بیندازد. همچنین، به دلیل فشار افکار عمومی، یزید مجبور شد پس از چندی، کاروان اهل بیت پیامبر (ص) را به مدینه بازگرداند.
کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی
لینک ورود به کانال واتسابی آیت الله آیت اللهی
برچسبها: ورود اهل بیت, ع, به شام, امام سجاد
ادامه مطلب
با عرض سلام و تبریک پیشاپیش به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان؛
از شما خواهشمندیم برای شناخت هرچه بیشتر ماه مبارک رمضان و فضیلت های این ماه به منظور برنامه ریزی هرچه بهتر برای استفاده بهینه از اوقات این ماه ضیافت الهی دعای ۴۴ صحیفه سجادیه را مطالعه فرمایید .
در ادامه متن ترجمه این دعای ارزشمند تقدیم به حضورتان می گردد:
ترجمه دعای ۴۴ صحیفه سجادیه
از دعاهاى امام عليه السلام است هنگامى كه ماه رمضان مى رسيد
̶ سپاس خدائى را سزا است كه ما را براى سپاسگزارى خود راهنمائى نمود، و از اهل سپاس قرار داد تا براى احسان و نيكيش از سپاسگزاران باشيم، و ما را بر آن سپاسگزارى پاداش نيكوكاران دهد،
̶ و سپاس خدائى را سزا است كه (راهنمائى به) دين خود را به ما عطا نمود، و ما را به ملت خويش (اسلام) اختصاص داد و در راههاى احسان و نيكيش درآورد تا به وسيله ى نعمتش در آن راهها رفته به سوى رضايش دست يابيم سپاسى كه آن را از ما بپذيرد و به وسيله ى آن از ما خوشنود گردد،
̶ و سپاس خدائى را سزا است كه ماه خود ماه رمضان (: رمضان يكى از نامهاى خداى تعالى است) ماه صيام و روزه، و ماه اسلام (و فرمانبرى) و ماه پاكيزگى، و ماه تصفيه و پاك كردن (از گناهان) و ماه قيام را يكى از آن راههاى احسان قرار داد، آنچنان ماهى كه قرآن در آن فرو فرستاده شد در حاليكه براى مردم راهنما و نشانه هاى آشكار رهبرى و جداكننده ميان حق و باطل است،
̶ پس برترى آن را بر ماههاى ديگر به سبب حرمتها و گرامى داشتنهاى بسيار و فضائل و برتريهاى آشكار كه براى آن قرار داد هويدا گردانيد، و در آن ماه از جهت بزرگ داشتن آنچه را كه در ماههاى ديگر حلال كرده حرام نمود، و از جهت گرامى داشتن خوردنيها و آشاميدنيها را در (روزهاى) آن منع كرد، و براى آن وقت آشكار (معينى) قرار داد، كه خداى بزرگ و توانا جائز نمى داند كه پيش انداخته شود، و نمى پذيرد كه از آن وقت به تاخير افتد
̶ پس از آن (عبادت در) شبى از شبهاى آن را بر (بندگى در) شبهاى هزار ماه برترى داد و آن (شب) را شب قدر ناميد (شبى كه اجلها و روزيها و هر كار در آن مقدر مى شود) در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى (كه خدا مقدر فرموده) فرود مى آيند، آن شب سلام و درود (فرشتگان) است بر هر كه از بندگانش بخواهد با قضا و قدرى محكم و بركت و خير آن تا طلوع صبح دايم است
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست، و الهام نما بر ما شناسائى برترى آن را و بزرگ داشتن حرمت آن را، و خود نگهدارى و دورى گزيدن از آنچه را كه حرام كرده اى در آن و ما را به روزه داشتن آن به وسيله ى بازداشتن اندام از گناهان و به كار بردن آن اندام در آن ماه به آنچه تو را راضى گرداند يارى فرما تا با گوشهامان سخن بيهوده گوش ندهيم و با چشمهامان به سوى بازى و لهو نشتابيم،
̶ و تا دستهامان را به (طلب يا فرا گرفتن) حرام دراز ننمائيم و با پاهايمان به سوى آنچه حرام گشته نرويم، و تا شكمهامان نگاه ندارد و گرد نياورد جز آنچه را كه تو حلال گردانيده اى، و زبانهامان گويا نشود جز به آنچه تو خبر داده و بيان فرموده اى و رنج نكشيم جز در آنچه به پاداش تو نزديك گرداند، و بجا نياوريم جز آنچه را كه از كيفر تو نگاه دارد، سپس همه ى آن كردارها از رياء و خودنمائى خودنمايان و از سمعه و شنواندن اهل سمعه خالص گردان كه در آن كسى را با تو شريك نگردانيم، و جز تو در آن مقصود و خواسته اى نطلبيم،
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست و ما را در آن بر اوقات نمازهاى پنجگانه با حدود و احكامش كه مقرر نموده اى و واجباتش كه واجب كرده اى، و وظائفش كه معين كرده اى،و اوقاتش كه معلوم كرده اى آگاه فرما،
̶ و ما را در نماز همچون كسانى قرار ده كه مراتب شايسته ى آن را دريافته اركان و جوانب آن را نگاهدارندگانند، آن را در اوقات خود به همان طريقى كه بنده و، و فرستاده ى تو- درودهايت بر او و بر آل او باد- در ركوع و سجود و همه ى فضيلتها و درجات رفيعه اش قرار داده با كامل ترين طهارت و پاكى و رساترين خشوع و فروتنى بجا آورنده اند،
̶ و ما را در آن ماه توفيق ده كه با نيكى فراوان و بخشش به خويشان خود نيكى كنيم، و با احسان و عطا از همسايگانمان جويا شويم، و دارائيهايمان را از مظالم و آنچه از راه ظلم بدست آمده خالص نمائيم و آنها را با بيرون كردن زكاتها پاك كنيم، و به كسى كه از ما دورى گزيده باز گرديم، و به كسى كه به ما ستم نموده از روى انصاف رفتار كنيم و به كسى كه به ما دشمنى كرده آشتى نمائيم جز كسى كه در راه تو و براى تو با او دشمنى شده باشد زيرا او دشمنى است كه او را دوست نمى گيريم، و حزب و گروهى است كه با او از روى دل دوستى نمى كنيم،
̶ و ما را توفيق ده كه در آن به سوى تو تقرب جسته نزديك شويم به وسيله ى كردارهاى پاكيزه كه ما را به آن از گناهان پاك كنى، و در آن ما را حفظ كرده نگاهدارى از اينكه بخواهيم عيوب و زشتى ها را از سر گيريم تا هيچ يك از فرشتگانت (كه نويسندگان اعمال هستند گناهان ما را) بر تو پيشنهاد ننمايند جز آنكه كمتر باشد از اقسام طاعت و بندگى براى تو و انواع تقرب به سوى تو كه ما بجا آورديم
̶ بارخدايا از تو درخواست مى نمايم به حق (و به فضيلت و برترى) اين ماه، و به حق كسى كه در آن از آغاز تا انجامش در عبادت و بندگى براى تو كوشيده از فرشته اى كه او را مقرب ساخته اى يا پيغمبرى كه فرستاده اى يا بنده ى شايسته اى كه برگزيده اى، كه بر محمد و آل او درود فرستى، و ما را در آن براى كرامت و ارجمندى كه به دوستانت وعده داده اى سزاوار گردان، و آنچه كه براى كوشش كنندگان در طاعت و فرمانبريت واجب و لازم كرده اى براى ما لازم نما، و به رحمت و مهربانيت ما را در صف كسانى كه سزاوار بالاترين مرتبه ى (بهشت) هستند قرار ده،
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را در توحيد و يگانگيت از عدول و بازگشتن (و كفر و شرك) و در بزرگ داشتنت از تقصير و كوتاهى و در دين (اسلام) تو از شك و دودلى، و از راه (حق) تو از كورى (گمراهى) و براى حرمتت از سهل انگارى، و از دشمنت شيطان رانده شده از فريب خوردن دور گردان،
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست و هرگاه در هر شب از شبهاى اين ماه ما براى تو بندگانى باشد كه عفو و بخشيدنت آنها را آزاد مى نمايد، يا گذشتت ايشان را مى بخشد پس ما بندگان را از آن بندگان بگردان، و ما را براى ماه ما از بهترين شايستگان و ياران قرار ده
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست، و با كاسته شدن ماه آن گناهان ما را بكاه، و با به پايان رسيدن روزهايش بديها و گرفتاريهاى ما را از ما بكن تا اينكه اين ماه از ما بگذرد در حاليكه ما را از خطاها پاكيزه گردانيده، و از بديها و زشتى ها خالص و آراسته ساخته باشى،
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست، و اگر در آن از حق برگرديم ما را (به سوى آن) باز گردان، و اگر در آن به راه كج رفتيم ما را به راه راست آور، و اگر دشمن تو شيطان ما را احاطه كرده و فرا گيرد از او رهائيمان ده
̶ بار خدايا ماه رمضان را از عبادت ما تو را مملو و پر گردان، و اوقات آن را به طاعت و فرمانبرى ما براى تو آراسته نما، و ما را در روزش به روزه داشتن، و در شبش به نماز و زارى به سوى (درگاه) تو، و فروتنى براى تو، و خوارى در برابر (عظمت) تو يارى فرما تا روزش بر ما به غفلت و بى خبرى (از عمل به وظيفه) و شبش به تقصير و كوتاهى گواهى ندهد
̶ بارخدايا و ما را در باقى ماهها و روزها تا زمانى كه زنده دارى همچنين قرار ده، و ما را از بندگان شايسته ات بگردان كه آنان بهشت را به ميراث مى برند در حاليكه در آن جاويد هستند، و آنانكه آنچه (صدقات) را مى دهند در حالى مى دهند كه دلهاشان از (انديشه) بازگشت به سوى پروردگارشان ترسان است و از آنانكه در نيكيها مى شتابند و ايشان براى آن نيكيها (بر ديگران) پيشى گيرنده اند
̶ بارخدايا بر محمد و آل او درود فرست، در هر هنگام و هر زمان، و بر هر حال به شماره ى درودى كه فرستاده اى و بر هر كه درود فرستاده اى و چندان برابر همه ى آنها به چندان برابرى جز تو آنها را نتواند شمرد، زيرا تو هر چه بخواهى بجا آورنده اى.
📗 منبع: صحیفه سجادیه، دعای ۴۴
شما می توانید متن و ترجمه دعای 44 صحیفه سجادیه را از اینجا مشاهده کنید
کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان جهرم
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی
برچسبها: دعای 44 صحیفه سجادیه, امام سجاد, فرارسیدن ماه رمضان, سلاله پاکان
ادامه مطلب
✅درمان مشکلات با صدقه!
✍مردی خدمت امام کاظم (علیه السلام) رسید و عرض کرد: ده نفر عائله دارم تمامشان بیمارند، نمی دانم چه کنم و با چه وسیله گرفتاریشان را برطرف سازم؟
امام(علیه السلام) فرمود: آنان را به وسیله صدقه و احسان به نیازمندان مؤمن در راه خدا، معالجه کن(به نیازمند صدقه داده و از او بخواهید دعا کند) که هیچ چیزی سریع تر از صدقه حاجت را بر آورده نمی کند و هیچ چیز برای بیمار سودمندتر از صدقه نمی باشد...
گاهي امام سجاد سلام الله عليه چيزي كه به سائل مرحمت مي فرمودند، دست مبارك خود را مي بوييد و مي گفت: اين دست به دست الهي رسيده؛ چون خداوند در آیه ۱۰۴ سوره توبه فرمود: خداست که توبه را از بندگانش می پذیرد و اوست که صدقات آنها را می گیرد...
📚بحارالانوار، ج۶۲، ص۲۶۹
کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان جهرم
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی
برچسبها: درمان مشکلات با صدقه, صدقه درمانی, امام کاظم, امام سجاد
ادامه مطلب
⬛ منبر مجازی
🔻حضرت امام سجاد علیه السلام فرمودند:
🔸منْ لَمْ یَکُنْ عَقْلُهُ أکْمَلَ ما فیهِ، کانَ هَلاکُهُ مِنْ أیْسَرِ ما فیهِ.
🔺کسى که بینش و عقل خود را به کمال نرساند و در رُکود فکرى و فرهنگى به سر برد ـ به سادگى در هلاکت و گمراهى و سقوط قرار خواهد گرفت.
🔺بحارالأنوار: ج ۱، ص ۹۴
شهادت مظلومانه پیشوای عقلانیت و هدایت ، امامِ عبودیت و آزادگی ، پرچمدارِ پیامِ زیبایِ عاشورا ، حضرت امام زین العابدین و سیدالساجدین (صلوات الله علیه) تسلیت باد .
شهادت آن پیشوای پاکی و فرزانگی، مصادف با سالگرد ارتحال شاگرد مبرز آن امام در مکتب عبودیت و پاکی ، حضرت آیت الله سیدعلی اکبر آیت اللهی(قده) نیز می باشد. مردی که به ما آموخت در مکتب پاکیِ اهل بیت، چنان مردمانی تربیت می شوند که اگر به آسمان ها امر به باریدن کنند، زمین را سیراب از رحمت می نمایند .
انشالله روح مطهر آن عالم مستجاب الدعوه، و آباء و فرزندان گرامش، میهمان عنایت حضرت امام زین العابدین (علیه السلام ) قرار گیرند و خداوند متعال به پاکی و خلوص آن رادمردان ، رفع بلا و بیماری از مردم این دیار نماید .
✍️ سیدعلی آیت اللهی
کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی
برچسبها: امام سجاد, زین العابدین, سیدالساجدین, سیدعلی اکبر آیت اللهی
ادامه مطلب
⬛ منبر مجازی
در رابطه با چگونگی دفن شهدای کربلا، روایات فراوانی وجود دارد که همه روایات بر دفن شهدا توسط بنی اسد اتفاق نظر دارند اما در چگونگی آن تفاوتهایی ذکر کردهاند. شیخ مفید در کتاب ارشاد اینگونه نوشته است: «گروهی از بنی اسد که در غاضریه بودند، نزد اجساد مطهر امام حسین(ع) و یارانش آمده و بر آنان نماز خواندند و آنان را دفن کردند، بدین ترتیب که حسین(ع) در همین جایی است که اکنون قبر شریف اوست و فرزندش علیاصغر (ع) کنار پای حضرت دفن است. برای دیگر شهیدان گودالی در پایین پای حسین(ع) کنده و همگی را گردآورده و در آنجا دفن کردند، و عباس بن علی(ع) را در همانجا که به شهادت رسیده بود، سر راه غاضریه همان جایی که اکنون قبر اوست، دفن نمودند».
علاوه بر شیخ مفید، بلاذری در انساب الشراف و مسعودی در مروج الذهب نیز بر همین باورند که امام حسین علیه السلام و دیگر شهدا یک روز پس از شهادت و بعد حرکت سپاهیان عمر سعد به سمت شام یعنی یازدهم محرم توسط اهل غاضریه از بنی اسد دفن شدند؛ این قول مورخان اهل سنت است و شیخ مفید در الارشاد و سید بن طاووس در لهوف و ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی طالب از مورخین و علمای شیعه هم همین قول را نقل کرده اند، با این تفاوت که شیعیان معتقداند بنی اسد با کمک امام سجاد (ع) اجساد شهدای کربلا را دفن کردند.
از آنجایی که بنی اسد اهل روستایی در نزدیکی کربلا بودند و در میدان نبرد شرکت نداشتند، نمی توانستند بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان و پیکر و لباسشان شناخت کامل داشته باشد آنان را شناسایی و دفن کنند. شهدای کربلا بهجز حضرت علی اصغر که خود امام حسین (ع) آن را دفن نمود و حر بن ریاحی که نزدیکانش مانع بریدن سر از پیکرش شدند، هیچ کدام سر در پیکر نداشتند و این اتفاق، کار شناسایی شهدای کربلا را غیر ممکن میساخت و بنا بر نظر شیعه، دفن امام را جز امامی مانند خودش بر عهده نمیگیرد. با دلایل ارائه شده بر عدم امکان دفن شهدا توسط بنی اسد بدون کمک راهنما، میتوان به این نتیجه رسید که امام سجاد (ع) در دفن شهدای کربلا حضور داشتند؛ و حضور ایشان نیز باید خارج از اسباب عادی صورت گرفته باشد و این مطلب نیز به وسیله روایتی که از امام رضا علیه السلام نقل شده؛ تایید میشود چراکه امام سجاد (ع) در روز یازدهم با کاروان اسرا به سمت کوفه حرکت کردند و در روز دوازدهم در مجلس ابن زیاد به روشنگری مشغول بودند تا اینکه در هنگام غروب، ابن زیاد اسرا را به زندان فرستاد؛ اینگونه برداشت میشود که امام علیه اسلام فرصتی پیدا کردند که اندکی دور از اذیت و آزار یزید قرار گیرند لذا با بهره گیری از امدادهای غیبی به دشت کربلا آمدند و بدنهای شهداء را سه روز بعد از واقعه کربلا در روز سیزدهم محرم به کمک مردان طایفه بنی اسد که با تحریک زنانشان به سوی دشت کربلا آمده بودند دفن می کنند.
علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار اینگونه میگوید: «از برخی راویان نقل شده که نزد امام رضا(ع) بودم. علی بن ابی حمزه وابن سراج و ابن مکاره وارد شدند. پس از سخنانی که میان آنان و امام درباره امامتشان گذشت، علی بن ابی حمزه گفت: از پدرانت برای ما روایت شده که عهدهدار امر دفن امام، جز امام نمیشود، پس بگو حسین بن علی(ع) امام بود یا نه؟ گفت: امام بود. پرسید چه کسی عهدهدار کار او شد؟ گفت: علی بن الحسین(ع). پرسید او کجا بود؟ او که دست ابن زیاد اسیر بود! گفت: بیآنکه دشمنان بفهمند بیرون آمد و پدرش را دفن کرد و برگشت. امام رضا(ع) در ادامه فرمود: خدایی که میتواند امام سجاد(ع) را به کوفه ببرد تا پدرش را دفن کند، میتواند صاحب امر امامت را به بغداد برساند تا عهدهدار کفن و دفن پدرش شود و برگردد، در حالی که نه در زندان است نه اسیر.»
مقرم در کتاب مقتل الحسین (ع) نیز میگوید: چون امام سجاد(ع) آمد، بنی اسد را دید که کنار کشتگان گرد آمدهاند و سرگردانند؛ نمیدانند چه کنند و کشتهها را نمیشناسند، چون بین بدنها و سرهای مقدس جدایی انداخته بودند و گاهی از بستگان آنان میپرسیدند؛ امام سجاد به آنان خبر داد که برای دفن این اجساد پاک آمده است. آنان را با نام و مشخصات معرفی کرد. هاشمیان را از دیگران شناساندند. ناله و شیون برخاست و اشکها جاری شد و زنان بنی اسد مو پریشان کردند و سیلی به صورت زدند و بلند گریه کردند. سپس امام سجاد (ع) به محل قبر آمد، کمی از خاکها را کنار زد، قبری حاضر و آماده، آشکار شد و حضرت دستان خود را زیر کمر امام حسین(ع) گشود و گفت: «بسم الله و بالله وعلى ملّة رسول الله، صدق الله ورسوله، ماشاء ولا حول ولا قوة إلاّ بالله العظیم.» امام به تنهایی بیآنکه بنی اسد در این کار همراهیاش کنند پیکر مطهر را وارد قبر کرد و به آنان گفت: همراه من کسی هست که یاری میکند. هنگامی که او را در قبر نهاد، صورت بر آن رگهای بریده گذاشت و گفت: خوشا سرزمینی که پیکر پاک تو را در بر گرفت! دنیا پس از تو تاریک است و آخرت با فروغ جمالت روشن است، اما شبِ بیداری و غم است و اندوهگین همیشگی، تا آنکه خداوند برای خاندان تو سرای آخرت را برگزیند که تو در آنی، سلام و رحمت و برکات الهی بر تو باد از من، ای فرزند رسول خدا.»
امام سجاد (ع) پس از آنکه اباعبدالله الحسین (ع) را دفن نمودند، بر قبر حضرت اینگونه نوشتد: «این قبر حسین بن علی بن ابی طالب است که او را لب تشنه و غریب شهید کردند.» سپس به طرف عمویشان عباس (ع) رفت و خود را روی بدن مقدس او انداخت، درحالی که رگهای بریدهاش را میبوسید و میگفت: «پس از تو خاک بر سر دنیا! ای قمر بنیهاشم! از من سلام بر تو باد، ای شهید خدایی! رحمت و برکات الهی بر تو باد.» و پس از آن به تنهایی بدن مطهر حضرت اباالفضل العباس (ع) را به خاک سپرد و در پایان، دو نقطه را مشخص نمودند تا بنی اسد در یک نقطه، شهدای بنی هاشم و در نقطه دیگر اصحاب را دفن کنند، و در آخر، حر بن ریاحی توسط خویشان خود، به خاک سپرده شد.
در رابطه با سر مطهر امام حسین (ع) روایات مختلفی آمده که در برخی از آنان اینگونه گفته شده است: بنا بر مطلبی که در کتاب وسائل الشیعه آمده است، برخی از علمای شیعه با استفاده از اخبار و روایاتی از ائمه معصوم(ع)، گفته اند: سر مقدس سیدالشهدا (ع) در نجف اشرف، کنار مرقد مطهّر امیرالمومنین(ع) دفن شده است. هم چنین در روایتی دیگر، ابن کثیر گفته که، یزید لعنة الله علیه سر مبارک امام را برای حاکم مدینه عمرو بن سعد فرستاده، و او آن را در بقیع، کنار قبر مادرش زهرا(س)، دفن نمود است. و بنا به قولی دیگر از ابن ابی الدنیا و بلاذری، سر مبارک امام حسین (ع) در دمشق دفن شده است. گفته شده که خلفای فاطمی سر مقدس را از باب الفرادیس به عسقلان که بین شام و مصر است، بردند و از آنجا به مصر منتقل نمودند و بنا بر روایاتی دیگر، سر مبارک را به کربلا آوردند و به بدن امام ملحق نمودند.
منابع:
الارشاد، شیخ مفید
مروج الذهب، جلد 3
فرهنگ عاشورا، جواد محدثی
مقتل الحسین، مقرم
بحارالانوار، مجلسی
وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی
شذرات الذهب، عماد حنبلی
➖➖🔸➖🔹➖🔸➖
کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان جهرم
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی
برچسبها: منبر مجازی, دفن شهدای کربلا, امام سجاد, بنی اسد
ادامه مطلب
حضرت زینالعابدین علیه السلام میفرمایند: "پدرم در روز عاشورا مرا به سینه خویش چسبانید و در حالی که از زخمهایشان خون، فوران میکرد، فرمود: ای فرزندم! دعایی را که فاطمه علیها السلام آن را به من آموخت فراگیر، او از رسول الله صلی الله علیه و آله و آن حضرت نیز از جبرییل آن را فرا گرفته بود تا در حوائج، مهمّات، اندوه و حوادث تلخی که بر او وارد میشود و پیشآمدهای عظیمی که رخ میدهد آن را بخواند."
سپس فرمود: بخوان:
بِحَقِّ یس وَ الْقُرآنِ الْکَرِیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظِیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلَی حَوائِجِ السّائِلِینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِی الضَّمِیرَ یا مُنَفِّسَ عَنِ الُمَکُرُوبِینَ یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُوْمِینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ، یا مَنْ لا یَحْتاجُ اِلَی التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی ...و حاجات خود را ذکر کنی.
📗منبع: دعوات، قطبالدین راوندی، ص۵۴
✍️ حاج سیدعلی آیت اللهی
➖➖🔸➖➖🔸➖➖
کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان جهرم
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی
برچسبها: منبر مجازی, امام سجاد, امام حسین, بحق طه و یاسین
ادامه مطلب
سلاله پاکان : «حرملة بن کاهل اسدی کوفی» همان کسی است که تیر سه شعبه او در روز کربلا منجر به شهادت طفل شیرخواره امام حسین(ع) شد، آری، گرگصفتان کربلا، هر کدام جنایتی بزرگ و فراموش ناشدنی مرتکب شده بودند، اما نفرین امام سجاد(ع) درباره این جانی روز عاشورا به خوبی نمایان میسازد که هیچ کس به اندازه حرمله، دل امام و اهل بیت(ع) را به درد نیاورده بود.
*نفرینی که امام سجاد(ع) در حق حرمله کرد
شیخ طوسی، در «امالی» مینویسد: منهال بن عمرو -از شیعیان و یاران امام سجاد(ع) است- گفت: پس از زیارت خانه کعبه، از مکه عازم مدینه شدم و خدمت امام سجاد(ع) رسیدم. امام، از من پرسید: منهال! از حرمله بن کاهل اسدی چه خبر؟ عرض کردم: هنگامی که از کوفه آمدم، زنده بود، دیدم امام(ع)، هر دو دستش را به دعا بلند کرد و چنین فرمود: « اللهُمَّ اَذِقْةُ حَرَّ الْحَدید، اللُّهمَّ اذِقْهُ حَرَّ الْحَدید، اللُّهمَّ اَذِقْهُ حَرَّ النّار»، خدایا، سوزش تیغ را به او بچشان، خدایا سوزش تیغ را به او بچشان، خدایا سوزش آتش را به او بچشان.
ابومخنف از امام باقر(ع) نقل میکند: «هنگامی که علیاصغر، در دامن پدر هدف تیر حرمله واقع شد، امام حسین(ع) دشمن را نفرین کرد و فرمود: «... و انتقم لنا من هولاء الظالمین» خدایا انتقام ما را از اینها بگیر.
*جریان دستگیری «حرمله»
منهال گوید: «پس از زیارت، از مدینه عازم کوفه شدم، هنگامی که به کوفه رسیدم، مختار مشغول قلع و قمع قاتلان کربلا بود. من قبلاً با مختار رفاقت قدیمی داشتم؛ چند روزی در خانه، برای دید و بازدید مردم نشستم و پس از آن به قصد دیدار با مختار، سوار بر مرکبم شدم و به سوی او شتافتم.
او را در خارج از خانهاش با گروهی دیدار کردم، گویا به مأموریتی میرفتند. تا چشم مختار به من افتاد، گفت: ها، منهال، چطور تا به حال به دیدن ما نیامدی؟ و برای تبریک و تهنیت به خاطر پیروزی و حکومت ما سری به ما نزدی؟ و ما را در قیاممان همراهی نکردی؟!
منهال گوید: به او گفتم: امیر! من به سفر حج رفته بودم و حال خدمت رسیدم، آنگاه همراه او به راه افتادم و از اوضاع صحبت میکردیم تا به محله «کناسه» رسیدیم، مختار، در آنجا ایستاد و گویی منتظر بود و به نقطهای مینگریست، به او خبر داده بودند که اینجا مخفیگاه «حرمله» است، سپس تعدادی از افرادش را به جستجوی حرمله، گسیل داشت و خود همان جا ماند.
دیری نگذشت که مأموران با تاخت برگشتند و با خوشحالی فریاد زدند، بشارت ای امیر! «حرمله» دستگیر شد. عدهای، فردی را کشانکشان نزد مختار آوردند، آری خودش بود، حرمله قاتل دلسنگ علیاصغر و جانی حادثه کربلا».
*مجازات «حرمله» توسط مختار
تا چشم مختار به قیافه وحشتزده حرمله افتاد، به او نگاه تندی کرد و گفت: «اَلْحمدُلله الذیَّ مَکَنّنی مِنْکَ» خدای را شکر که به چنگم افتادی! و بلافاصله فریاد زد: «جلاد! جلاد!»، جلاد که آماده و حاضر بود گفت: بفرمایید قربان.
مختار دستور داد: اول دو دستش را بزن!
جلاد بلافاصله با ضربتی سخت دو دست نحس او را افکند(آری این همان دو دستی بود که با یکی کمان، را میگرفت و با دیگری تیر را و یک بار گلوی طفل بیگناه امام حسین(ع) و یک بار، چشم اباالفضل و یک بار قلب امام حسین(ع) را هدف قرار داده بود، آری این دو دست پلید باید قطع میشد)، سپس فریاد زد: دو پایش را نیز قطع کن! و جلاد، فرمان را اجرا کرد.
جسد بیدست و پای حرمله، در خون کثیفش غوطه میخورد که باز مختار صدا زد: آتش، آتش. و بلافاصله، چوبهای نازکی را روی جسد انداختند و آتش زدند و جسد آن جنایتکار همچنان میسوخت.
منهال گوید: من همچنان با چشمان حیرتزده، در کنار مختار ایستاده و منظره را تماشا میکردم، هنگامی که بدن حرمله، میسوخت با صدا گفتم: «سبحانالله» مختار ناگهان رو به من کرد و گفت: ها! منهال! تسبیح خدا گفتی، خوب اما علتش چه بود؟!
گفتم: ای امیر! گوش کن تا برایت بگویم، در همین سفر که از مکه برمیگشتم به خدمت علیبنالحسین امام سجاد(ع) رسیدم، او از من حال حرمله را پرسید، من در جواب گفتم: هنوز زنده است. دیدم امام دستها را به سوی آسمان بلند کرد، و فرمود: «خدایا! سوزش شمشیر را بر او بچشان، سوزش شمشیر را بر او بچشان، سوزش شمشیر را بر او بچشان؛ خدایا! سوزش آتش را بر او بچشان».
مختار، با حالت تعجب پرسید: به راستی تو خودت از امام این را شنیدی؟!
گفتم: آری، به خدا سوگند از خودش شنیدم.
منهال، میگوید: دیدم مختار، از اسبش پیاده شد و دو رکعت نماز خواند و سجدهاش را طولانی کرد، سپس برخاست و سوار شد؛ تا آن وقت جسد «حرمله»، به زغال تبدیل شده بود، با هم به راه افتادیم تا به محله خودمان نزدیک خانهام رسیدیم، من در اینجا تعارف کردم و گفتم: ای امیر، اگر لطف کنید سرافرازم فرمایید و برای رفع خستگی چند لحظهای به منزل من تشریف بیاورید و تغییر ذائقهای بدهید و چیزی میل بفرمایید.
*روزه شکر مختار پس از قتل حرمله
مختار نگاهی کرد و گفت: منهال! تو چهار دعای امام سجاد را برایم گفتی و خداوند دعای حضرتش را به دست من به اجابت رساند، آنگاه مرا به غذا دعوت میکنی؟ خیر، امروز وقت روزه شکر است و به این توفیقی که خدا نصیبم کرد نیت روزه کردم.
برچسبها: مجازات حرمله توسط مختار, مختار, منهال, امام سجاد
ادامه مطلب
اشعار شهادت امام سجاد علیه السلام
برچسبها: ویژه نامه شهادت امام سجاد علیه السلام, شهادت, امام سجاد, 25 محرم
ادامه مطلب
شناخت و معرفت به مقام اهل بیت عصمت و طهارت کیمیایی است که گاهی انسان متفکّر! هرگز بدان نمی رسد در حالی که حیوان با همه حیوانی اش! آن را در می یابد و این نیست جز رحمت خداوند بر بندگان غافل که حجّت الهی را بشناسند که: من لم یعرف امام زمانه مات میتة الجاهلیّة؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است!
نقل است در سایت امام سجاد که امام صادق علیه السلام فرمود: حضرت زین العابدین علیه السلام شتری داشت که بر اساس بعضی از روایات بیست و دو بار با او به حج رفته بود، اما در تمامی این مدت حتی یک ضربه تازیانه هم به او نزده بود.امام در شب شهادت خود سفارش کرد به این شتر رسیدگی شود.
وقتی امام به شهادت رسید، شتر یکسره به سوی قبر مطهر امام رفت، در حالی که هرگز قبر امام را ندیده بود. خود را به روی قبر انداخت و گردن خود را بر آن می زد و اشک از چشم هایش جاری شده بود.
خبر به حضرت امام باقر علیه السلام رسید.
امام کنار قبر پدر رفت و به شتر گفت:« آرام باش. بلند شو. خدا تو را مبارک گرداند.»
شتر بلند شد و برگشت ولی پس از اندکی باز به قبر برگشت و کارهای قبل را تکرار کرد.
امام باقر باز آمد و او را آرام کرد ولی بار سوم فرمود:« او را رها کنید! او میداند که از دنیا خواهد رفت.»
سه روز نگذشت که شتر از دنیا رفت.
امان از وقتی که حیوان می فهمد و انسان در جهل گرفتار است....
منابع:
بحارالانوار، ج 46، ص147 و 148، حدیث 2 و 3 و 4 به نقل از بصائر الدرجات و اختصاص و اصول کافی ج 1، ص 467، حدیث 2 و 3 و4
برچسبها: امام سجاد, زین العابدین, سیدالساجدین, علی بن الحسین
ادامه مطلب
سلاله پاکان : ضمن تبریک فرارسیدن ماه شعبان المعظم و ایام
میلاد سرتاسرسعادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام
قمر منیر بنی هاشم حضرت ابالفضل العباس علیه السلام
و حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام
به استحضار می رساند مراسم جشن اعیاد شعبانیه در
شب های سوم و پنجم شعبان المعظم مصادف با
جمعه مورخ 1391/04/02 و 1391/04/04 با سخنرانی
حجت الاسلام والمسلمین سید علی آقا آیت اللهی
در مسجد حضرت صاحب الزمان (عج) برگزار می شود .
از همه همشهریان عزیز دعوت بعمل می آید
برچسبها: اعیاد شعبانیه, سوم شعبان, امام حسین, حضرت عباس
خداحافظ ماه قشنگترین ها
خداحافظ ماه مولود کعبه
خداحافظ ماه معتکفین به درگاه خدای زیبایی ها
خداحافظ ماه مبعث رسول ....
وسلام....
سلام بر ماه رسول مهربانی
سلام بر ماه مولود بهترین و والاترین ها...
سلام بر ماه میلاد اباعبداله الحسین(ع)
سلام بر ماه میلاد مهدی منتظر....
ماه عشق و ایمان و بندگی...
خداحافظ رجب المرجب و سلام شعبان المعظم...
برچسبها: ماه رجب, ماه شعبان, امام حسین, امام سجاد
.: Weblog Themes By Pichak :.