درآمدی بر زیارت امین‌الله

    ١. زیارت امین الله، زیارتی است که امیر عابدان و سید و سالار پرستشگران، امام زین العابدین (علیه السلام) در اوج عرفان، خطاب به امیر مؤمنان علی (علیه السلام) آن را انشاء فرموده و از بهترین زیارتنامه هاست و امام باقر (علیه السلام) فرمودند: می‌توان آن را در تمام زیارتگاه‌های ائمه (علیهم السلام) خواند. این زیارتنامه دربردارنده معارف بلند و مسائل اخلاقی والایی است که در قالب دعا انسان را ترغیب می‌کند تا به این کمالات متصف شود.
    ٢. زیارت امین الله، زیارتی است در اوج اعتبار؛ هم از جهت سند و هم از حیث متن و محتوا، که جابر بن عبدالله انصاری آن را از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند.
    ٣. زیارت امین الله، زیارتی است که گرچه خطاب به امیر مؤمنان (علیه السلام) از دو لب مبارک زین العابدین (علیه السلام) برآمده؛ اما می‌توان با آن، در همه روضه‌های مقدس، سر بر آستان‌های بلند و ملکوتی سایید و این سرود عرفانی را سر داد و در موجی از دریای معرفت و معنویت غوطه زد.

۴. زیارت امین الله، زیارتی است که زائر با دو سلام بر، ولی خدا، صاحب ولایت مطلقه محمدیه (صلی الله علیه و آله) که به منزله کلید‌های ورود به دریای معرفت است، از طریق باب ولایت، به دریای موّاج معرفت حق پا می‌گذارد و دیری نمی‌پاید که خود را در آغوش لطف حق می‌یابد و والاترین خواسته‌های ماورایی را از خدا طلب می‌کند.
    ۵. زیارت امین الله، زیارتی عرفانی است که گرچه مخاطب نخست آن، علی (علیه السلام) است، اما در این زیارت، از آن بزگوار جز با لقب «امیرالمؤمنین» که لقب ویژه و نشان برجسته اوست، یاد نمی‌شود؛ زیرا به حقیقت و به طور مطلق، کسی جز او امیر مؤمنان نیست و اطلاق این لقب بر دیگران از حاکمان و زمامداران مسلمانان، استعمال لفظ در معنایی بوده که برای آن وضع نشده است.
    ۶. زیارت امین الله، زیارتی است که احتمالا پیش از آشکار شدن قبر امیر مؤمنان (علیه السلام) و زمانی که نجف جز نیزاری در نزدیکی کوفه و آن قبر مطهر، جز تپه‌ای پوشیده از نی و علف نبوده، صادر شده است. پیش از آن که قبر امیر مؤمنان (علیه السلام) آشکار شود و ضریح و بارگاهی بر آن برافراشته گردد، آهوان نیزار نزدیک کوفه که جولانگاه صیادان آن سرزمین، به ویژه صیادان بغداد بوده، از شرّ آنان به تپه‌ای انباشته از نی پناه می‌آورده اند و شکارچیان از این تپه رازآلود به شگفت آمده و شاید با پرسش از کهنسال‌ترین مردمان آن سامان، به رمزگشایی از آن می‌پرداخته اند.
    ٧. امام خمینی (ره) در مدت چهارده سال اقامت در نجف اشرف، هر شب برای زیارت حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) به حرم مطهر مشرف می‌شدند و روبه روی صورت و محل دو انگشت حضرت امیر می‌ایستادند و زیارت امین الله را می‌خواندند.

٨. آیت الله العظمی بهجت (رحمه الله) فرموده اند:

همه زیارتنامه‌ها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهمّ است. قلب شما بخواند. با زبان قلب خود بخوانید. لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه السّلام بشمرید. حضرت علیه السّلام می‌دانند. مبالغه در دعا‌ها نکنید. زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه السّلام به کسی فرمودند که از بعضی گریه‌ها ناراحت هستم!

۹. سرّ سفارش‌های فراوان به زیارت ائمه (علیهم السلام) این است که زیارت، یکی از راه‌های ابراز محبت به ایشان و مایه نزدیکی زائر به خداوند متعال و هدف آفرینش می‌باشد و در حقیقت، با زیارت ایشان می‌خواهیم آن‌ها را الگوی خود در سیر و سلوک به سوی کمال نهایی قرار دهیم.

کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی

لینک ورود به کانال واتسابی آیت الله آیت اللهی