منبر مجازی سلاله الزهرا حاج سیدعلی آقا آیت اللهی در ولادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام

🔹عالم بزرگ شیعه در قرن ششم هجری ،مرحوم ابن حمزه طوسی (رضوان الله علیه) روایت کرده است:

✍ ٢٥٩ / ١ ـ عليّ بن رئاب ، قال : سمعت أبا عبد الله عليه‌السلام يحدّث عن آبائه أنّه أتى آت الحسن بن عليّ عليهما‌ السلام ، فقال : ما عجز عنه موسى عليه‌السلام من مسألة الخضرعليه‌السلام ، فقال : من الكنز الأعظم. ثمّ ضرب بيده على منكب الرجل فقال : « إيه » ثمّ ركض ما بين يديه ، فانفلق عن انسانين على صخرة ، يرتفع منهما بخار أشدّ نتناً من الخبال وفي عنق كلّ واحد منهما سلسلة وشيطان مقرون به ، وهما يقولان : يا محمّد ، يا محمّد. والشيطانان يردَّان عليهما : كذبتما. ثمّ قال : « انطبقي عليهما إلى الوقت المعلوم الذي لا يقدَّم ولا يؤخر » وهو خروج القائم المنتظر عليه‌السلام .

🔸 امام صادق علیه السلام فرمودند: مردی به خدمت امام حسن مجتبی (علیه السلام) آمد و سوالی پرسید ، پس از آنکه امام مجتبی ، جواب او را دادند  به سائل فرمودند: اینک آرام بمان و خوب دقت کن!
 سپس پای مبارک را به زمین زدند. ناگهان زمین شکافت و دو نفر (ابوبکر و عمر) بر صخره‌ای ظاهر شدند. در حالی که بخار و غبار عذاب، از آنان زبانه می‌کشید و بدترین بوهای متعفن به مشام می‌رسید. به گردن هر یک زنجیرهای بزرگ آتشین بسته و عنان آن به شیطانی وابسته بود. هر دو فریاد می‌زدند: یا محمد، یا محمد (صلی الله علیه و آله) و شیاطین می‌گفتند: دروغ می‌گویید.
 سپس امام حسن (علیه السلام) به زمین امر فرمود: هر دو را فرو ببر تا روزی که وعده الهی محقق گشته و حقیقتی که تقدمی و تاخری در آن نخواهد بود، فرا رسد. سپس افزودند: و آن روز، روز ظهور حضرت مهدی، قائم آل محمد (صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین و عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌باشد.

📚 الثاقب فی المناقب، تالیف ابن حمزه طوسی، صفحه ۳۱۰، چاپ موسسه انصاریان

انشالله باشیم و آن روز را در سایه امام زمان ببینیم و با فریاد لعنت بر دشمنان اهل بیت، دل امام زمان را شاد کنیم .
فدای دل زخم خورده ات ، ای امام حسن

✍️ سیدعلی آیت اللهی

کانون فرهنگی هنری سلاله پاکان جهرم
مرکز حفظ، تنظیم و نشر آثار آیت الله آیت اللهی